W ciągu całego życia dał mniej niż dwadzieścia publicznych występów, w czasie których wykonywał prawie wyłącznie własne kompozycje. We wczesnych latach występował przed dużym audytorium w Warszawie, Wiedniu, Monachium oraz w Paryżu, później dał takie koncerty w Edynburgu, Manchesterze i Glasgow. Największej publiczności stawił czoło w ostatnich miesiącach życia w Manchesterze, gdzie grał dla tysiąca dwustu słuchaczy. Niemniej był wirtuozem nieskorym do popisów. Niegdyś wyznał Lisztowi: „Nie nadaję się do występów publicznych  – audytorium mnie onieśmiela, duszę się w oddechach tłumów, paraliżuje mnie ciekawy wzrok, zmusza do milczenia widok obcych twarzy”.

To fragment z wydanej właśnie przez Znak książki A. Walkera „Chopin. Biografia. Tom 1: Warszawa–Paryż, 1810–1838”. W powstaniu tego dzieła wydatnie pomógł zespół Wydawnictwa JAK, pracujący już nad tomem 2. Podział angielskiego oryginału na dwa tomy podyktowany był pragnieniem wydawcy, by książka ukazała się w czasie trwania XIX Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie. 84 jego uczestników w pierwszym etapie wykonywało głównie etiudy, nokturny i walce.

Czytelnik dowiaduje się bardzo wielu szczegółów o dziewiętnastowiecznym życiu Polaków, także tych znajdujących schronienie po upadku Powstaniu Listopadowym 1830 roku we Francji. Chopin był akurat w Stuttgarcie, kiedy około 18 września dotarła do niego wiadomość, że Rosjanie zdobyli Warszawę dziesięć dni wcześniej, wraz z obrazowymi relacjami z dokonanej przez nich masakry. Wtedy to „wsiadł do dyliżansu pocztowego, który miał go zawieźć przez Strasburg do Paryża. Była to pełna wybojów i niewygód podróż, podczas której w ciągu około dziesięciu dni przejechał 650 kilometrów”.

Ilustracje i fragmenty zapisu nutowego niektórych utworów Chopina wraz z przybliżeniem muzycznej wirtuozerii artysty, zarówno kompozytorskiej jak i pianistycznej, wzbogacają szczegółowy zapis jego życiowej drogi. Kończy się on w tym tomie na roku 1838. A potem… George Sand… Ale to już tom drugi.