Opracowanie obejmowało: redakcję, korekty, skład i łamanie.

Tytuł Niesformatowani mówi właściwie wszystko o moich rozmówczyniach i rozmówcach, jest również nawiązaniem do „Dużego Formatu”, dodatku do „Gazety Wyborczej”, w którym pracuję i z którego pochodzi duża część tekstów. Do książki wybrałam 20 wywiadów (niektóre publikowane w „Wysokich Obcasach”) z osobami różniącymi się wiekiem, zawodem, dorobkiem, religią, filozofią, stylem życia, poglądami, relacjami ze światem, orientacją seksualną, rodzajem dyskomfortu czy opresji, z jakimi się zmagają, i – co dla mnie ważne – płcią. Mam wrażenie, że większość książek o ludziach kultury prezentuje prawie samych mężczyzn, a kobiety – z racji płci – są grupowane w oddzielnych publikacjach. Wywiady były robione w różnym czasie i nie są ułożone chronologiczne, bo chodzi w nich głównie o problematykę, prywatne poszukiwania i punkty zwrotne. Poruszają tematykę związaną z różnymi rodzajami sztuki, psychologiczną, religijną, filozoficzną, feministyczną, seksualną, dają też szeroką – na ogół ujawnianą po raz pierwszy i tylko w tych wywiadach (!) – reportażową wiedzę o życiu bohaterów. Proponowany układ stara się zderzać postacie. Płaszczyzn ewentualnego dialogu czytelnik musi szukać na własną rękę.